Geen gezeik meer in de Kiefhoek

Althans in het portiek van de kerk ´t Leger des Heils, voorheen het kerkgebouw van de Hersteld Apostolische Gemeente Rotterdam.





















Met een zekere regelmaat loop ik te foeteren op het WBR die, omdat ze het overgrote deel van de Kiefhoek (lemma heb ik overigens net bewerkt) in beheer hebben, al jaren reppen over renovatie van het wijkje, ronkend in glossy brochures uitweiden over hun maatschappelijke betrokkenheid... maar tot op heden de kozijnen maar laten verpieteren. Desondanks lijkt het nu eindelijk de goede kant op te gaan. In de Groote Lindtstraat, zuidzijde, heeft men geëxperimenteerd met nieuwe kozijnen, ramen en stukwerk in het blokje daar en kregen we als overige bewoners aankondigingen voor een schouw (kozijnprikken etcetera) op onze deurmatten.

Op iets kleinere schaal is een doorn in mijn oog inmiddels ook aangepakt: Het portiek aan de Eemstein van de voormalig Hersteld Apostolische Gemeente Rotterdam, inmiddels de kerk van het Leger des Heils.


Grotere kaart weergeven

Jarenlang was dit hét urinoir voor de hangjongeren van het pleintje verderop en een plek voor schunnige pubergraffiti geneuzel van wannebee gangsters over thug life... Jeweettog.

Enfin niets meer van dat alles, er staat weer lekker een fris blauw hekwerk voor. Je vraagt je alleen af waar die gassies nu naar toe zullen trekken om te sassen en te krabbelen?

Fijne Feestdagen

DE conferentie

Twee dagen Digitaal Erfgoed Conferentie heb ik er opzitten en ik ben er nog niet uit wat ik er nu precies van vond. de afgelopen vijf jaren keek ik reikhalzend uit naar de eerste helft van december waarin ik mij twee dagen kon onderdompelen in de laatste ontwikkelingen op het kruispunt van erfgoed en digitalisering, nieuwe media versus de 'oude spullen' uit onze depots. In de dagen na de conferentie was ik dan hard aan het typen aan een verslag bestemd voor de collega´s en het checken van de vele url´s die ik had genoteerd en de projecten die ik had gezien. Bovenal was ik geprikkeld door keynotes van grote namen, vaak internationale sprekers die niet huiverig waren ons archieven, erfgoedinstellingen een spiegel voor te houden en ons tegen de haren in te strijken.

Dat gevoel, dat bij de strot gegrepen te worden, dat miste ik enigszins deze twee dagen. Het was mij wat te vlak, wat te braaf en weinig spannend. Heb ik dan het afgelopen jaar me teveel bemoeid met deze materie dat ik niet meer verrast werd door de voorbeelden en de projecten?

Een blog vind ik niet meer dan logisch, social tagging noodzakelijk om de enorme hoeveelheid gegevens waar wij als (archief)instellingen niet de tijd voor hebben om te ontsluiten alsnog beschikbaar te stellen voor een breed publiek... Twitter is een bescheiden hype bij mij en een aantal collega's en dat we ons op Flickr of YouTube moeten begeven is is voor mij niet een vraag van óf maar meer van hoe en hoe snel!

Desalniettemin gaf de conferentie voldoende stof om nader over na te denken, waren er voldoende goede bijdragen en prikkelende stellingen. Nancy Procter was geweldig en de experimenteerdrift van haar instelling. Daarbij mag denk ik wel aangetekend worden dat het Smithonian (is mijn inschatting) daar ook een geweldige zak geld voor beschikbaar stelt, dat kwam overigens niet aan de orde maar zal voor een groot aantal Nederlandse archieven of musea absoluut een rol spelen.

Dick Rijken was voor mij als vanouds inspirerend, jammer alleen dat de de discussie Open: bedreiging of kans, over (met name) creative commons licenties, no known rights en aanverwante zaken verzandde in aloude stellingen en verwarringen.

Op dag twee sprong Ranti Tjan eruit met name door zijn plezierige, originele wijze van presenteren. Eerst zonder beeldondersteuning later enkel met foto´s als metafoor legde hij uit op wat voor wijze wij in gesprek kunnen gaan met onze bezoekers en gebruikers hoe wij ons met hen verbinden en hoe zij bij kunnen dragen aan onze collecties aan onze inhoud en content. Het Goudse project Waterwolf moet ik echt eens goed gaan bekijken, de publicatie van van Else Rose Kuiper en Dick Rijken: Buiten Spelen die tijdens de conferentie werd uitgereikt lijkt me een goede opmaat hiervoor.

Enthousiasmerend was die ochtend ook Rob Prass zijn bijdrage over crossmediaal denken. Niet dat zijn suggesties en aanbevelingen voor widgets, blogs, google maps, twitter, flickr, youtube, mashups nieuw zijn... Wel dat we zo verschrikkelijk eenvoudig ons als instellingen kunnen manifesteren op plekken waar onze gebruikers ook kunnen zijn.

De bijdrage van Theo Meereboer vlamde omdat hij het juist tegen de gebaande paden inliep bij het debat De gebruiker aan de knoppen. Het daadwerkelijke debat was wat tam, leverde mij geen nieuwe inzichten op.

De laatste keynotes van Bill Thompson en Fransisco van Jole waren een waarlijke afsluiting. Dit is wat ik bedoel met bijdragen die je grijpen. Allereert Bill als über techno-optimist. De toekomst van morgen is feitelijk al beschikbaar vandaag in de ontwikkellabs hield hij ons voor. Van Jole houdt ook van moderne techniek, gadgets en internet. Zijn wij alleen niet wat al te afhankelijk aan het worden van de grote black-box Google? Kijk, dat prikkelt ons instellingen waarbij om de haverklap wordt geroepen dat onze zoekmachines moeten zijn zoals Google. Om in Van Joles woordgebruik te blijven: Is dat eigenlijk wel zo?

Dan moet mij één ding nog van het hart... De film Digitaal Allemaal 2008. In 2006 was ie leuk, in 2007 gaf het inzicht in wat de gebruikers van ons verwachten en in 2008... Tja, het concept tijdmachine vind ik meestal niet de beste cinematografische uitspattingen opleveren. Al helemaal niet wanneer het enkel een optimistische, positivistische show wordt zonder ook maar een enkele poging kanttekeningen te plaatsen. Zoals een collega tegen mij zei, een slechte imitatie van het Klokhuis. Snel vergeten zou ik zeggen en in dit geval absoluut niet op Youtube plaatsen (als dat nog mogelijk is).

De Twitterhype

Sinds de studiedag Archief 2.0 in Den Bosch buzzde Twitter rond.
Ik zat er al enige tijd (http://twitter.com/timmietovenaar) op maar op mijn inactieve vriend DonCarlito en de - ook al weer een tijd geleden dat ie wat postte - Kokmeister schoot dat niet geheel op.
Tom Cobbaert stelde tijdens die studiedag Twitter goed aan de orde en in de napraat van die dag kwam het ook nog even langs. Veel tijd om er over na te denken had ik niet want de dag erna vloog ik voor 8 dagen naar Turkije. Toen ik terugkwam zag ik tot mijn verbazing dat het aantal personen dat mij volgde was verdrievoudigd, prompt besloot ik zij die mij volgden óók te volgen. Dat schoot nog eens op. Een collega stapte ook in en vanuit Den Bosch constateerde Christian dat zijn Tweet-frequentie langzaam aan het toenemen is, hoewel hij op zijn blog nog nadenkt over het nut ervan: Hier en Hier.
Via 2525, beter bekend als Fransisco van Jole, die weerk bekend is van o.a. de column in De Leugen Regeert, stuitte ik op TweeT Grid. Tweet Grid doet niets meer dan op basis van zoektermen verschillende tweets te bundelen. Dat kan volgens mij nog enigszins geholpen worden door een soort tags toe te voegen die je duidt met een #. Toen ik Tweet Grid eens goed bekeek zag ik dat je het ook als een widget kan integreren in je site. Omdat ik recent was gestuit op de ietwat mysterieuze Nationaal Archief twitteraar, was ik wel benieuwd wat Nationaal Archief als zoekopdracht zou opleveren?

Zie hier aan de rechterzijde het resultaat.










Eigenlijk is het een soort van Google Alert alleen dan voor Twitter.
Hmmmm, in dat geval moet ik de afdeling Communicatie maar eens waarschuwen dat er een nieuw te volgen medium is bijgekomen.

Frappante reclame

Met als bescheiden mediahype binnen het zwarte gat van de financiële crisis, de piraterij in de golf van Aden...

















Verbaasde mij de recente campagne van Andrelon voor een nieuwe shampoo soort voor jongens.





















Piratenshampoo, ik zie de romantiek van het houten been, het ooglapje en de papagaai na 30 gekaapte schepen inmiddels niet meer.

Aan het lezen...

Momenteel in de tas naar het werk, naast mijn bed op het nachtkastje, af en toe beneden op de bank, in de keuken en op ´t...

Spanje achter de schermen van Steven Adolf, journalist van de NRC.





















Het aardige van het boek is dat het aan de hand van een tiental Spaanse feesten het land, de regio´s ontleedt, verklaart en duidt. Ook prettig is dat het mij eens inzicht geeft in een aantal zaken rondom Spanje die ik al jaren voorbij zie komen maar nog nooit volledig heb kunnen doorgronden. Het Catalaans nationalisme, de Baskische kwestie, Galicië... Bovenal het waarom van de luidruchtige Spanjool die mij, in het verleden, deed struikelen in de tentoonstellingszaal van het NAI, de weg naar de garderobe blokkeerde en al luid kwetterend, me tot het uiterste tergend, mij de toegang tot de NAI boekhandel ontzegde.

Een aanrader...

Chris O'Shea: Audience

Audience from Chris O'Shea on Vimeo.

Hurkende Russen, deel 4

Ik heb al vaker betoogd dat oostelijk van de Dnjepr stevig gehurkt wordt, een soort rudimentair Aziatische attitude nadat de Mongoolse horden het land weer hadden verlaten.





















Jelle Brandt Corstius, ik heb het al eens eerder aangegeven, was het ook al opgevallen (pagina 15 van Rusland voor Gevorderden).
De Russische hurker blijft onverminderd mijn aandacht behouden waaronder de onderstaande die ik via (een oude trouwe inspiratiebron) English Russia opsnorde.

Wie is nou de club...?

Tsjonge jonge, boven de grote buur.

















En een andere teletekst pagina over wat minder futiele zaken dan een ranglijst, het bericht dat een hoop Nederlanders het allemaal niet zo erg vinden dat Aboutaleb burgemeester wordt van Rotterdam, in tegenstelling tot wat Ronald Sørensen als een volleerde hork ons wil laten geloven. Daar ben ik er ook een van. Ik zelf vind het wel een mooie zaak en eigenlijk ook wel een briljante zet. Aboutaleb met opgestroopte mouwen die de problemen in de werkmansstad Rotterdam aanpakt. Bovendien dat gemekker dat ie niet voor Feyenoord zou zijn..., ik hoop dat ie voor Sparta is!

Obama

Het is niet mijn gebruikijke onderwerp, de Verenigde Staten, de verkiezingscampagne voor het presidentschap.

Desalniettemin...

Een tweetal bijzonder aardige foto´s gerelateerd aan de presidentsverkiezingen in de VS en de campagne van Barack Obama.
















Ik zou ´m zo wat geven...



















balen voor de dief...

Eindelijk... Renovatie

Na jaren wachten vol ongeduld door ronkende nieuwsbrieven en ambitieuze berichten op de website van het WBR en als ultieme teaser een opgeleverd, fris gesausd en geverfd proefblok


Grotere kaart weergeven

lijkt eindelijk de kogel door de kerk...















En dat was hard nodig ook! Bij de reconstructie van de Kiefhoek, begin jaren ´90 zijn keuzes gemaakt die constructief en qua houtkeuze voor met name de kozijnen funest uitpakte. Wanneer de herfst invalt neemt de condens in de woningen toe. Toen in januari 2006 de Hermandad (uiteraard ten onrechte) een wietkwekerij vermoedde in mijn woning, had dit ook deels te maken met enorme condensvorming aan de binnenzijde van de woning. Dit gecombineerd met een kruidige geur was de conclusie dat er inpandig geteeld moest worden.
Helaas voor de dienders, phuopsis zorgt voor de kruidige geur, condens door constructiefouten.

Maar goed Verweij Houttechniek komt binnenkort de boel opmeten waarmee ik mag aannemen, ook door de overige inhoud van de brief,...















Dat men nu echt, echt aan de slag gaat met de renovatie van de Kiefhoek.

Kamperen met de kempert

Afgelopen weekeinde was het zover... Voor het eerst kamperen met de kempert, met de Peugeot Burow Alibi. Een beetje laat in het seizoen met de herfst al bijna ingezet trokken we zaterdag naar Park de Hoge Veluwe, ingang Hoenderloo, na 50 meter rechts op de Houtkampweg naar de camping. En hoewel het 's avonds fris optrok en het zonder denkens niet te doen was geweest was de camper een succes. Niks meer van die klamme optrekkende kou, liggend op een veel te smal matje 's ochtends veel te vroeg waker omdat de vogels fluiten en de zon opkomt en genadeloos de tent verlicht door plastic vensters en beige polyester buitendoek... Tevergeefs moeite doen om 's ochtends een pannetje water aan de kook te brengen in een miezerige motregen om een kopje slappe thee te zetten. Nee, confortabel liggen op dikke matrassen, de camper degelijk verduisterd door dikke gordijnen en afgelsoten van de elementen in no time een pan water aan de kook brengend wat een campeergenot! En wat de kou betreft, hadden we maar de stand verwarming aan moeten zetten.

Brieven uit de Goelag

Binnen mijn interesse gebied Rusland, is er een, ... lastig te beschrijven ... , fascinatie - is denk ik het beste woord - met de Sovjet-Unie en de donker zwarte kanten ervan. Met name de onderdrukking, de willekeur en het gemak waarmee in bijvoorbeeld in de jaren dertig terreur werd uitgeoefend op de bevolking pakt mij. Het is fascinatie die dicht zit bij afschuw en onbegrip en bij pogingen het te begrijpen of te ontrafelen. Anne Applebaum en Orlando Figes helpen daar bij en vele andere schrijvers en documentaire makers waarvan ik hier niet gelijk op de naam kan komen.

Op het Nederlands Film Festival draait vanavond en zondag de film Pjotr Brieven uit de Goelag.
Een film over:

Pjotr Aleksejev verdween in 1937 plotseling uit het leven van zijn dochter
Era. Op het hoogtepunt van Stalin's zuiveringen werd hij opgepakt en naar een
werkkamp getransporteerd, waar hij tijdens de oorlog stierf.Era's kleindochter
Katja vond de brieven die Pjotr uit het kamp schreef. Ze volgt zijn spoor naar
desolate Goelag locaties, terwijl haar grootmoeder betekenis probeert te geven
aan het lot van haar vader.

Maandag 29 september zendt Human de film vanaf 15.05 uit op Nederland 2, kijken of opnemen dus. Want hiervan wordt je, om toch maar eens een keer Mart Smeets aan te halen:

...als grote jongen toch een klein beetje stil...

Mobiel Internet

Oh hulde aan de EEE pc, aan Linux en aan het ´kwartiertje´ van de collega, de held der sudo´s...
Sinds vanochtend is mijn Nokia N73 aangesloten aan mijn ASUS EEE en speelt op verzoek voor 3G modem. Bloggen in de trein is inmiddels mogelijk. Niks meer wachten op plannen van NS... Gewoon zelf kantoor begonnen in de Intercity Den Haag Centraal -> Rotterdam Centraal!

Zeppelin boven de stad

Na de ramp met de Hindenburg zag je ze een tijdje niet meer..., of schrijf ik nu het uitsterven van de passagiers-luchtschip-vaart nu onterecht, volledig toe aan deze ramp op 6 mei 1937?



De laatste jaren zie je ze voorzichtig weer verschijnen aan de horizon, boven de stad. Lange tijd waren het onbemande sigaren, enkel bedoeld als een reclameballon, traag zwevend boven de bebouwing.

Het afgelopen jaar zijn er zelfs weer bemande vluchten in de regio geweest...

Ik moest er aan denken toen ik gisteren en vandaag boven de stad een exemplaar weer statig zag zweven.


















En plots moest ik denken dat ik dat beeld al eens eerder had gezien, zo´n Zeppelin boven de Maas.

















Luchtschip Graf Zeppelin boven de Nieuwe Maas, bij de Wilhelminakade met het gebouw van de Holland Amerika Lijn ( links ) en de toegang tot de Rijnhaven. Fotograaf: H.J.M. Pet.

Gemeentearchief Rotterdam

Start inschrijving studiedag Archief 2.0

Over verandering gesproken...
Internet ontwikkelt zich naar een socialer en interactiever podium. Consumenten van informatie gaan produceren, producenten consumeren ook. Andere rollen vereisen een nieuwe mentaliteit, een andere dienstverlening en nieuwe tools. Weblogs, Hyves, wiki's, YouTube, rss, Flickr, tags enzovoort...

Web 2.0 dus. Het web verandert. Hoe kunnen archieven en archivarissen meeveranderen? Kom naar de studiedag over archief 2.0, georganiseerd door de online community Archief 2.0. Dan praten we verder over verandering! Je kunt je vanaf nu inschrijven! :-)

* Datum: maandag 27 oktober 2008
* Tijd: 10.00 uur tot 16.30 uur, met aansluitend een borrel
* Locatie: BHIC, 's-Hertogenbosch
* Inschrijfgeld: 25 euro

Programma
09.30: Ontvangst
10.00: Welkomstwoord en opening
10.15: Keynote door Theo Thomassen: "Content genererende gebruikers. Hun identiteit, individualiteit en betrouwbaarheid"
11.00: Koffiepauze11.15: Christian van der Ven: "Archief 2.0 voor dummies. Meemaken! Meebeleven!"
12.00: Inspiratiesessie door Luud de Brouwer: "Web 2.0: succesvolle internationale projecten"
12.30: Lunch13.30: Tom Cobbaert: "To Tweet, or not to Tweet... Of het nut en onnut van web 2.0-toepassingen voor archivarissen"
14.15: Luud de Brouwer: "De kop is eraf! Prille initiatieven van archief 2.0 in de Lage Landen"
14.35: Petra Schoen: "NA4all: naar een digitaal Nationaal Archief"
15.00: Koffiepauze
15.15: Inspiratiesessie door Tim de Haan: "Web 2.0: een toekomstschets?"
15.45: Discussie met het publiek, ingeleid door Bart de Nil, geleid door Theo Thomassen
16.30: Afsluiting en borrel

Download hier meer informatie over de organisatie, het programma en de locatie!

Inschrijven? Doen!
Schrijf je nu in voor deelname aan deze studiedag! Stuur vóór maandag 13 oktober een e-mail met je naam, organisatie, telefoonnummer en eventuele bijzonderheden naar archief20@gmail.com. De betaling van het inschrijfgeld is verschillend voor Nederland en Vlaanderen:

* Voor Nederland: maak 25 euro over naar rekeningnr. 16.58.33.041 (Rabobank) t.n.v. Christian van der Ven te 's-Hertogenbosch, o.v.v. "Studiedag Archief 2.0".
* Voor Vlaanderen: maak 25 euro over naar rekeningnr. 001-2658844-53 (Fortis) t.n.v. Tom Cobbaert te Gent, o.v.v. "Studiedag Archief 2.0".

Je inschrijving is pas definitief als het inschrijfgeld is ontvangen. Je krijgt daarvan natuurlijk een bevestiging.

Tot dan!!

http://archief20.ning.com

Kempert

Na mijn korte bezoek aan Boekarest, wat een fijne stad overigens, en één dagje rust zijn we gelijk doorgekacheld naar Düsseldorf om een camper te bekijken.
Dat exemplaar beviel zo dat we ´m eigenlijk gelijk mee wilde nemen. Daar bleek toch iets meer papierwinkel aan vast te kleven dat besloten werd er een weekje over heen te laten gaan om alles voor te kunnen bereiden.
Met dank aan het internet en specifiek de Calafornia Coach Nl site, bleek het geen heilloze onderneming met Kafkaïaanse toestanden. Op een tweetal ochtenden in Düsseldorf/Neuss en Den Bosch was het eigenlijk een eitje.
Dus sinds woensdag staat er een kempert voor de deur, een witte Peugeot Expert met mintgroene accenten. Zaterdag was de gehele papierwinkel van de RDW over de post ook afgehandeld en zijn de Nederlandse kentekenplaten gemaakt en erop geschroefd.
De camper is gemaakt door een kleine Duitse camper bouwer: Burow Mobile. Over de Alibi uit 1998 heb ik niet bijster veel kunnen vinden. In ieder geval zijn er volgens mij niet zo heel veel van gemaakt. De gouwe ouwe Google-bepaal-de-relevantie-vuist-regel levert slecht 98 treffers op.
Dan duikt plots de vraag op, waar met deze compacte, mobiele woon- & slaapkeuken naar toe te tuffen? Roemenië viel al snel, na lovende recensies. Zevenburgen lijkt me wel wat... Zo´n 18 uur en 28 minuten rijden.


Grotere kaart weergeven

Ben er even niet

Voor een paar dagen bevind ik mij in...

... Boekarest, parel aan de ..., eh ..., aan de ...;

Dâmboviţa, een rivier waarvan het water uiteindelijk uitkomt in de Donau.

Recht en Hoekig

Heb ik wel eens verteld dat ik helemaal wild ben van Oostblok mobielen, liefst voor 1985 toen je als stootarbeider nog ongestoord kon zuipen op je werkplek.
Het was vrij simpel, je kocht als heilstaat de blauwdrukken van dé auto van het jaar (1967) in het vrije Westen, modificeert 'm enigszins met het oog op barre winters, mangaten in stoffige wegen en ander ongerief en exporteert 'm dan voor onwaarschijnlijk lage prijzen weer terug naar het Westen.

Het imago zat de Lada niet mee en met de val van de Sovjet-Unie droogt ook langzaam de verkoop in bijvoorbeeld Nederland op... Waardoor er vandaag de dag in bijvoorbeeld Nederland amper een exemplaar rondrijdt.

Na succesvolle en plezierige reizen in Rusland en bevriende Oostblok naties ben ik dealniettemin danig onder de indruk geraakt van de veerkracht van de modellen uit de Волжский автомобильный завод (Autofabriek aan de Wolga). Al jaren probeer ik dan ook thuis de handen op elkaar te krijgen voor de aanschaf van bijvoorbeeld een degelijke 1200 die (belastingvrij) voor een knappe prijs in Duitsland te vinden zijn. Helaas denkt men daar thuis anders over, gewezen wordt (volkomen onterecht) op de onbetrouwbaarheid van de motor, roestende chassis, lekkende olieleidingen en het ontbreken van een kreukelzone. Allemaal onzin natuurlijk want het voordeel van een Lada is dat ie Meegaanies is. kortom niks geen gedoe met chiptuning of een boordcomputer die 't niet meer doet. Met pantykous, plamuur en een onverwoestbaar optimisme repareer je zo'n 1200 helemaal zelf.

Maar om nu te denken dat al het goede enkel in het verleden ligt... Via het Belgrado-blog van David Jan Godfroid las ik over Zastava en hun modellen. Via hun site las ik over de Zastava Skala. Een oermodel auto zoals de Lada 1200 of de Dacia 1300, die nog steeds gebouwd wordt.

Skala je nastala od modela Fiat 128 i ona predstavlja univerzalni porodični
automobil. Zbog svoje niske cene, praktičnosti i jeftinog održavanja i danas je
tražen model na domaćem tržištu

Ik snap er dan wel geen jota van maar wel dat ie gebaseerd is op de FIAT 128 en die wordt sinds mijn geboortejaar als FIAT niet meer gebouwd. Maar goed, dat gebeurt op meer plekken in de wereld.
Potverdikkeme, zie die lijnen eens een, het aflopende achterste. Kortom een gloednieuwe Oostblok klassieker voor de prijs van een...? Tsja, van wat eigenlijk, laat staan dat je 'm hier de grens over krijgt zonder gemekker van de RDW over op Chinese auto's uitgevoerde crashtests...




...Ik droom nog wel even door, over die 1200, of die 2101, over een Zavasta of een Yugo...

Delfshaven, 1536

Mooi hè,

Een fragment van een kaart uit 1536 over het vissen in de Maas ter hoogte van Delfshaven. Een compleet beeld én een deel van de metadata is ook hier na te lezen.
In de rechteronderhoek tussen de molen de de Maas komen we over dik een jaar te wonen.

Some questions that can not be answered

Met dank aan de weblog van een tweetal kenissen die aan het rondreizen zijn door Canada en stuitten op deze scherpzinnige analyse :).

oe Boen toe

Ik ben vrij...
BG is opgestapt, tijd voor mij om er ook mee op te houden.
Door de EEE kon ik in positieve zin ruiken aan Linux en toen mijn laptopje (hoewel dat inmiddels een relatief begrip is in vergelijking met het microformaat van de ASUS EEE) van bijna 5 jaar oud aan het bezwijken was aan Windows Cholesterol, Servicepack TIA´s en Intern Geheugen Suiker... Heb ik er (in twee pogingen, je kan niet zomaar elk geheugen in een Dell douwen) 512 Mb extra intern geheugen bijgeplaatst en Xubuntu erop gezet. Als een zonnetje draait deze oldtimer weer en bovenal geen MS meer.

Op tijd reageren op een filmpje

Via een van mijn traditionele suppliers van 2.0 content (jawel) Frankwatching de door hen gespotte widget Timeliner.

Ik heb er alleen nog screenshots van gezien én een toelichting van de maker ervan over gelezen... maar wat ie zou moeten doen is de mogelijkheid om aan een filmpje op interne, op basis van een tijdlijn commentaar toe te voegen.

Om gelijk de daad bij het woord te voegen heb ik (de link van...) het filmpje van het Nationaal Archief op Youtube (over de ondertekening van 't Project NA4all) meteen door de widget-generator gehaald waardoor er NU hierboven gereageerd kan worden op het filmpje op basis van een tijdlijn (toch?).

Studiedag Archief 2.0: Over verandering gesproken...

Internet ontwikkelt zich naar een socialer en interactiever podium. Consumenten van informatie gaan produceren, producenten consumeren ook. Andere rollen vereisen een nieuwe mentaliteit, een andere dienstverlening en nieuwe tools. Weblogs, Hyves, wiki's, YouTube, rss, Flickr, tags enzovoort...

Web 2.0 dus. Het web verandert. Hoe kunnen archieven en archivarissen meeveranderen?
Kom naar de studiedag over archief 2.0, georganiseerd door de online community Archief 2.0. Dan praten we verder over verandering!

Noteer dus alvast in je agenda:

* Datum: maandag 27 oktober 2008
* Aanvangstijd: 10.00 uur
* Locatie: BHIC, 's-Hertogenbosch

Het volledige programma en informatie over aanmelden volgt zo snel mogelijk!

http://archief20.ning.com

Chanti-Mansisk, daar zaten Barosso Medvedev e.a.

Met dank aan De Volkskrant die wel fatsoenlijk aangaf waar de Russo-Euro top plaatsvond en ook mogelijk waarom juist daar...

Houding Medvedev stemt EU hoopvol

Van onze correspondent Arnout Brouwers
gepubliceerd op 28 juni 2008 02:46, bijgewerkt op 02:46

MOSKOU - De Europese Unie en Rusland hebben vrijdag tijdens hun topontmoeting in het Siberische Chanti-Mansisk ‘een nieuwe pagina‘

En waar ligt dat dan, dat Chanti-Mansisk? Nou aan de Ob ergens waar de Irtisj ´m kruist.
Recentelijk schijnt het een ambitieus Siberisch stadje te zijn, vol damtoernooien en nieuwe vliegvelden. De spelling ervan (maar dan kan aan de ¨Cyrillische Ханты-Мансийск naar het Latijnse alfabet¨ slag liggen) verschilt her en der...

Waardeloze Geografische Duiding

Ik stuitte op de NOS-site op een headline van de EU-Rusland top in Siberië.
Leuk, dacht ik, waar in Siberië? Misschien ben ik er ook wel geweest? In West-Siberië misschien, in de buurt van Jekaterinenburg. De eerste fatsoenlijke Russische stad in Azië (hoewel de Sverdlovkers hier anders over denken), op zo'n 1667 kilometer van Moskou?
Of misschien gans oostelijk in Chabarovsk, of nog fraaier Wladivostok op maar liefst 9288 kilometer van het Kremlin verwijderd? Of misschien dan toch Irkoetsk het Parijs van 't Oosten, ergens halverwege Jekaterinenburg en Wladivostok. Of zou Medvedev het hebben aangedurft om in de zompige, 's zomers van muskieten vergeven moerassen en voorzien van een grandioze nikkelvervuiling van een Norilsk te vertoeven?
Zeg op NOS, waar in dit immense gebied (23% van Azië en 59% van Rusland) is men bijeengekomen?

Nou... In Siberië.

Gallandija - Rossija

1 - 3

Nu aan het lezen....

Momenteel aan het lezen maar dan in het Nederlands, en daar heet ´t Het Rode Stof van Ma Jian.
Een authentiek verslag van een kunstenaar / klaploper die Peking beu is en aan een drie jaar durende wandeling slaat.
Even wennen aan het Chinese tempo en de landelijke logica... Maar erg fraai en onderhoudend!

Lid van de EEE club

Hoera!

Na lang, lang wachten op een levering uit Taiwan, via Misco -> Amsterdam plus dagenlang gependel tussen DHL Rotterdam (Kiotoweg) en m´n woning waar ie vandaag voor de 3e keer werd aangeboden... en er eindelijk ook iemand ter plekke was om in ontvangst te nemen...
Is mijn ASUS EEE 900 (de black edition) LINUX aangekomen!


















En wat een apparaat! Potverdikkeme, die maakt echt alles waar wat ik van tevoren had verwacht. Handzaam, usable, simpel, snel...
Het is wel even wennen om te gaan met het net iets kleinere toetsenbord (dus veel dubbele aanslagen in ´t begin) en ik ben blij dat ik heb gewacht tot de 900 serie te bestellen was. Het 8,9 inch schermpje is niet groot maar al weer een stuk beter dan de eerste EEE serie, de 700 (7 inch).
Bovenal is het wennen na jaren te hebben gewerkt op flinke desktops en forse laptops dat zo´n kleine rakker (vooralsnog) vokomen voldoet aan mijn pc gebruik... Dat kan haast niet, is je eerste reactie.
De komende tijd ga ik eens goed werken en spelen met het dingetje. Ik zal, denk ik, vooral moeten wennen aan het permanent gebruik van webapplicaties en ´t permanent ´aanhangen´ van hardware als ik bijvoorbeeld grote hoeveelheden data wil opslaan...

Niet twee maar drie punt nullen

Ik moet er nog wat verder induiken maar 'n eerste introductie op 3.0 is hieronder...

| View | Upload your
own

Ook altijd ook handig is Frankwatching met een goede introductie op het onderwerp en de broodnodige verwijzingen.

UPDATE: Eigenlijk is deze onderstaande intro van Freek Bijl misschien nog wel handiger...? Web 3.0 aan de hand van een rode postzegel.

| View | Upload your own

Youtube vertweepuntnult verder

Ik zal waarschijnlijk de ...tigste blog zijn die er over jubelt dat Youtube nieuwe functionaliteiten heeft toegevoegd aan de site...

Ik kreeg geloof ik vandaag al via drie verschillende RSS's het nieuws doorkreeg



Met de “Edit annotations” button kan je na het uploaden van een video een tekstwolk of een comment box toevoegen, dezae kan je ook weer verbinden met een link naar een andere video waardoor je zelfs (zoals hierboven) een soort game krijgt.
Ik ben erg benieuwd wat er in de spin-off ervan gemaakt gaat worden...

Hurkende Russen, deel 3: Al reeds 40 jaar een verschijnsel

Een van de leukste sites waar ik een RSS-feed op heb is die van English Russia. Terecht claimen zij in de header van deze site dat:

English Russia just because something cool happens daily on 1/6 of the Earth surface

Hoewel ze soms (helaas) de neiging hebben om een enorme post neer te zetten van -tig foto's onder elkaar en mijn gammele laptop daar wel eens onder steunt en kreunt, getuigen de posts van een scherpe blik en een grote liefde - zeker voor de absurde randjes - van dit grootse land.

Vandaag vond ik in een nieuwe post een fraaie foto-repo van Moskou in de jaren '60. In kleur te verstaan. lege ulitsa's, een uitbundige VeeDeeEmmGee (...of hoe heet die slechts in Moskou voorkomende wereldtentoonstelling der bevriende en overkoepelende Sovjetnaties ook al weer?) ga zo maar door.

Plus ergens halverwege het overzicht het beeld van een jonge, hurkende Moskoviet.















De foto's zijn gedateerd ergens eind jaren '60.
Al minstens 40 jaar hurkt men dus te Moskou!


UPDATE dd 050608
Niks VeeDeeEmmGee, VDNG of VDNH afhankelijk van je taalgebied wat dan weer staat voor:

Acronym Definition

VDNH Vystavka Dostizhenij Narodnogo Hozyajstva (USSR; exhibition of National Economy Achievements)

Faint Signals, Watch List & Hallucinations

Soms kom je van die dingetjes tegen...
Een presentatie, een foto, een filmpje... Wat plots de ogen weer opent.
Deze slide had 't, naast een leuke binnenkomer (de foto's) een aantal scherpe constateringen waar het web naar toe gaat.

Enfin, oordeel zelf.

| View | Upload your own

Hurkende Russen, deel 2

Enige tijd geleden probeerde ik conform 't boek van Jelle B.C. aan te tonen dat oostelijk van Moskou flink gehurkt wordt.

In Novosibirsk om en nabij het hoofd voksal, stuitte ik in de zomer van 2005 (of was het 2006?) op twee generaties hurkers.



Het leuke van Google is dat je ook op de kaart aan kan geven waar er nu precies gehurkt wordt. Bovendien heb ik het mogelijk gemaakt, door deze informatie als openbaar te markeren, geïnteresseerden geografisch op zoek naar Novosibirsk, in de buurt van Ulitsa Lenina de hurkers in .jpg aantreffen.

e-Cultuur & Infrastructuur

voorbeeld illustratie uit het rapport Berenschot

Al enige tijd wordt er gepraat binnen het erfgoedveld over het opzetten van een Nationale Infrastructuur. De tijd van geld voor grootschalige scan-, grootschalige digitaliserings-projecten lijkt voorbij. Momenteel zet je alles in op infrastructuur.

Daar is ook niets mis mee zou ik zeggen want in vergelijking met bijvoorbeeld het bibliotheekwezen zou 't erfgoed nog wel wat meer integratie kunnen gebruiken.

Begin april vond er een discussiebijeenkomst plaats naar aanleiding van het advies van Berenschot.

Uit het verslag hiervan vond ik met name de de bijdrage van Dick Rijken origineel, verassend en een eye opener!

De derde presentatie van Dick Rijken (Universiteit van Amsterdam) had een geheel andere invalshoek, namelijk die van de vernetwerkte samenleving. Rijken benadrukt dat het een heilloze onderneming is te streven naar één nationale verzameling. Er zijn duizenden verzamelingen, ontstaan in netwerken van instituties en personen. Zijn voornaamste kritiek op het advies van Berenschot is dat het gebruik maakt van een lineaire waardeketen. Er is al een infrastructuur waarin door burgers is geïnvesteerd, en die is niet lineair. Het heeft niet veel zin uit te gaan van een procesmodel, want er is niet één proces. Als je bouwt aan een infrastructuur, moet je zorgen dat het open is, toegankelijk, gelaagd, modulair, flexibel. Juist in de publieke sector moeten er meer 'fluïde' experimenten kunnen plaatsvinden. Zeker in samenwerking op nationale schaal zijn vloeiende processen relevanter dan statische processen. Als alternatief model legt Rijken het Negenvlaksmodel voor, ontwikkeld door Rik Maes.
Rijken benadrukt dat burgers veel investeren in een ICT-infrastructuur. De berekening is dat 6 miljoen huishoudens gemiddeld 5.000 euro aan apparatuur hebben. Tesamen is dat 30 miljard euro. Ook is bekend dat veel mensen thuis betere apparatuur hebben dan op het werk. Deze investering wordt momenteel zwaar onderbenut. Erfgoedinstellingen voeren te weinig (interne) discussies om op dergelijke veranderingen in de samenleving in te spelen. Het is opvallend dat instellingen die zelf geen collecties beheren veel actiever en meer geneigd tot vernieuwing zijn. De overheid zou veel meer moeten sturen op rolverandering.

Een soort van erfgoed SETI... Dat zou gaaf zijn!
Toch 'ns op zoek gaan naar dat model van Rik Maes.

Your media is dying

Willy Nelson en een vlijmscherpe analyse van de hedendaagse krantenwereld...

Zagreb

Van 21 tot en met 23 april was ik vanwege werk te Zagreb. De regionale / provinciale archieven kregen een crash-course digitalisering in 't fraaie Nationale Archief.



Niet alleen de gevel uit 1913 is indrukwekkend, klaarblijkelijk het eerste betonbouwsel van Kroatië gegoten in een sobere mix van neo-classicisme en art nouveau, ook het interieur spreekt tot de verbeelding. Statig marmer, vergulde ornamenten, bladgoud op de muren, leeslampjes, lambriseringen, gepolitourde meubelen...



Maar naast 't visuele spektakel viel mij in Zagreb weer eens een grens op.
Zo is er de hurkgrens ergens door het Turks-Russische en is er de Clash-of-Civilisations-grens tussen het wereldse Katholieke, Protestantse en 't cyclische der Oosters-Orthodoxen (en nog wat geloven en culturen, volgens Huntington). Zagreb ligt aan de goede kant, dwarsig Servië en mooi Griekenland aan de verkeerde.

Waar nog weinig aandacht voor is in de internationale wetenschappelijke wereld is de zogenaamde koffiegrens. Hoe kan 't toch dat in het ene land een fraaie bak wordt geschonken terwijl men in de andere genoegen neemt met oplosmeuk in een slap, wittig, plastic bekertje.

















Duidelijk is dat Kroatië aan de goede kant der grens ligt, ook Italië - bakermat der espressoslurpers - in in orde. Duitsland is al dubieus met slappe Jakobs-drab. De vervente poeder-oplossers echter zijn de Polen, de Wit-Russen, de Russen en de Oekraïeners.
Voor de koffie bezoek ik die laatse catagorie landen dan ook niet!

Hurkende Russen, Jelle Brandt Corstius concludeerde 't ook al...

 


update: Foto lijkt niet te werken, volgt derhalve nog (250408)

Digitaal Vergeten

Een interview met de hooglereraar Viktor Mayer-Schönberger welke pleit voor het vergeten in 't digitale domein met behulp van een soort digitale verval datum triggerde mij op:

www.golem.de

Ik moest denken aan de oude afleveringen van Mission Impossible: This message will self-destruct in... (of was 't This tape, pfff we zijn alweer zoveel dragers verder)...

Interessante stelling, maar wat vaak zou je als aanstichter van data, van content willen en wensen dat die in rook zal opgaan.
Helaas (soms) is het geheugen van internet enorm.

Google Search Box in de Google zoek-resultaten

Het viel mij recent op dat (o.a.) Amerikaanse universiteiten in hun Google resultaten als service boden om gelijk te zoeken binnen hun site (commando zoekopdracht site: url waarbinnen gezocht moet worden) zoals bijvoorbeeld hier:

http://www.google.co.uk/search?hl=en&q=university+of+texas&meta=

Of hier:

http://www.google.co.uk/search?hl=en&q=university+of+new+york&meta= .

Kortom tal van overzeese kennisinstellingen hadden in mijn ogen een waanzinnige Google tool in handen die volgens mij ook uitstekend van toepassing is op onze site.

Helaas blijk je aan de algoritmische goodwill van Google te zijn overgeleverd wil je zo’n search box krijgen.

http://www.e-consultancy.com/news-blog/365201/google-introduces-search-within-search.html
http://googleblog.blogspot.com/2008/03/search-within-site-tale-of.html

Dat is jammer want hoewel bedrijven over de service klagen, lijkt het mij voor de snacker, de grasduiner of hoe we die ook noemen een aardige service.

Ik heb niet de illusie hiermee een waanzinnige uitgebreide zoekopdracht te genereren maar als verleiding is zo’n search box ideaal.

Free Magenta

Piet Zwart

Mocht het lukken,
Na afdingen op kasten,
Bovenlichten,
Vaatwassers en deurkrukken.

Dan is een moderne opvolger hiervan:










Onze nieuwe keuken.

De nieuwe woning...

Die gaan ze hier:











...bouwen

Wikipedia Sores

Via de Dutch Bloggies, (waar enige tijd geleden verrassend bieb 2.0 collega in de vorm van ZB Digitaal was opgenomen... helaas zonder de shortlist te halen) ploegde ik vandaag even met de Fransche Slag de lijst door.
Sommigen bevielen, anderen minder.
Maar waar ik enige tijd bleef hangen, grasduinen en doorklikken was Buuv.nl.
Met name haar (of zijn?) post over wikipedia deed een glimlach verschijnen op mijn gezicht.
Hoe herkenbaar, hoe vaak roep ik wel niet (en vloek ik binnensmonds) oh nee wanneer de link in Wikipedia doorlinkt naar Wikipedia zelf in plaast van 't domein erbuiten...
























UPDATE:
Ik heb weer 'ns als een dweil de pagina doorgescant want zowel op de longlist als de shortlist was ZB Digitaal gewoon aanwezig. Sterker nog, gisteren heeft ie zelfs de prijs voor beste Blog, categorie Onderwijs in de wacht gesleept. Sowieso was de uitslag een victorie van inhoud boven omvang, ook Marie-Jose Klaver viel het al op, hulde!

Aan 't lezen: Het Stadioncomplex

Sinds maandag toegevoegd aan mijn boekenverzameling:













Fraai vormgegeven, goed leesbaar en bovendien verstoken van cliché's.
Dat viel bij het lezen van Drama in het Lenin-stadion toch enigszins tegen.
Hoewel ik die reconstructie oprecht boeiend vond, gaat deze een klein beetje tegenstaan door de ronkende voetbalcliché's. Maar misschien is dat voetballerij eigen. Ik herinner mij ook regelmatig schuddebuikend van het lachen van mijn stoel te lazeren na het lezen van de rubriek (heet ie zo) 10 vragen aan... in de Voetbal International. Daarin waren De ontvoering van ~ ~ en Tom Clancy lichtende voorbeelden der voetballiteratuur...
Dat tweede was overigens Brandt Corstius in zijn leuke boek ook al opgevallen. Misschien dat ik het daarom ook zo'n leuk boek
vond.

UPDATE:
Volgens mij is de naam van de rubriek waarin voetballers hun favoriete drankje (meestal sap of baco), favoriete eten (meestal pasta) en favoriete boek (zie hierboven) noemen Persoonlijk.