Your media is dying

Willy Nelson en een vlijmscherpe analyse van de hedendaagse krantenwereld...

Zagreb

Van 21 tot en met 23 april was ik vanwege werk te Zagreb. De regionale / provinciale archieven kregen een crash-course digitalisering in 't fraaie Nationale Archief.



Niet alleen de gevel uit 1913 is indrukwekkend, klaarblijkelijk het eerste betonbouwsel van Kroatië gegoten in een sobere mix van neo-classicisme en art nouveau, ook het interieur spreekt tot de verbeelding. Statig marmer, vergulde ornamenten, bladgoud op de muren, leeslampjes, lambriseringen, gepolitourde meubelen...



Maar naast 't visuele spektakel viel mij in Zagreb weer eens een grens op.
Zo is er de hurkgrens ergens door het Turks-Russische en is er de Clash-of-Civilisations-grens tussen het wereldse Katholieke, Protestantse en 't cyclische der Oosters-Orthodoxen (en nog wat geloven en culturen, volgens Huntington). Zagreb ligt aan de goede kant, dwarsig Servië en mooi Griekenland aan de verkeerde.

Waar nog weinig aandacht voor is in de internationale wetenschappelijke wereld is de zogenaamde koffiegrens. Hoe kan 't toch dat in het ene land een fraaie bak wordt geschonken terwijl men in de andere genoegen neemt met oplosmeuk in een slap, wittig, plastic bekertje.

















Duidelijk is dat Kroatië aan de goede kant der grens ligt, ook Italië - bakermat der espressoslurpers - in in orde. Duitsland is al dubieus met slappe Jakobs-drab. De vervente poeder-oplossers echter zijn de Polen, de Wit-Russen, de Russen en de Oekraïeners.
Voor de koffie bezoek ik die laatse catagorie landen dan ook niet!

Hurkende Russen, Jelle Brandt Corstius concludeerde 't ook al...

 


update: Foto lijkt niet te werken, volgt derhalve nog (250408)

Digitaal Vergeten

Een interview met de hooglereraar Viktor Mayer-Schönberger welke pleit voor het vergeten in 't digitale domein met behulp van een soort digitale verval datum triggerde mij op:

www.golem.de

Ik moest denken aan de oude afleveringen van Mission Impossible: This message will self-destruct in... (of was 't This tape, pfff we zijn alweer zoveel dragers verder)...

Interessante stelling, maar wat vaak zou je als aanstichter van data, van content willen en wensen dat die in rook zal opgaan.
Helaas (soms) is het geheugen van internet enorm.

Google Search Box in de Google zoek-resultaten

Het viel mij recent op dat (o.a.) Amerikaanse universiteiten in hun Google resultaten als service boden om gelijk te zoeken binnen hun site (commando zoekopdracht site: url waarbinnen gezocht moet worden) zoals bijvoorbeeld hier:

http://www.google.co.uk/search?hl=en&q=university+of+texas&meta=

Of hier:

http://www.google.co.uk/search?hl=en&q=university+of+new+york&meta= .

Kortom tal van overzeese kennisinstellingen hadden in mijn ogen een waanzinnige Google tool in handen die volgens mij ook uitstekend van toepassing is op onze site.

Helaas blijk je aan de algoritmische goodwill van Google te zijn overgeleverd wil je zo’n search box krijgen.

http://www.e-consultancy.com/news-blog/365201/google-introduces-search-within-search.html
http://googleblog.blogspot.com/2008/03/search-within-site-tale-of.html

Dat is jammer want hoewel bedrijven over de service klagen, lijkt het mij voor de snacker, de grasduiner of hoe we die ook noemen een aardige service.

Ik heb niet de illusie hiermee een waanzinnige uitgebreide zoekopdracht te genereren maar als verleiding is zo’n search box ideaal.

Free Magenta