Komodovaranen en onverwachte vondsten in het archief

In een tijdsbestek van 24 uur werd ik deze week tot tweemaal toe geconfronteerd met de Komodo-varaan.
















Allereerst met het merkwaardige RTL-teletekstbericht over een dodelijk ongeval na de val uit een (de kracht zit 'm in het detail) appelboom en de daarop volgende 'ontmoeting' met twee Komodo-varanen.

Gevolgd door de geboorte van drie Komodo-varaantjes in Diergaarde Blijdorp.




Ik moest plots denken aan de recente tip van een collega Onderzoek waarvan ik zo nu en dan met smaak verneem welke merkwaardige, bijzondere, aparte en amper ontdekte schatten hij tegenkomt bij zijn werk, die wij in de depots van het Nationaal Archief herbergen. Het Nationaal Archief en de Komodo-varaan blijkt in het geheel niet zo'n merkwaardige combinatie te zijn.

Via Wikipedia had ik al ontdekt dat de Komodo-varaan betrekkelijk laat 'ontdekt' is. Pas in 1910 was dit het geval, in 1912 werd de soort beschreven en door Luitenant Steyn van Hensbroek werd een foto en huid geleverd (aldus Wikipedia). De Komodo-varaan in vernoemd naar het eiland Komodo, een van de Kleine Soenda-Eilanden in Indonesië, destijds Nederlands Indië. Vanaf midden jaren twintig kwamen buitenlandse expedities op gang om dit merkwaardige dier te bekijken.

En zo kan het dat in het archief van het Ministerie van Buitenlandse Zaken...










Plots tal van stukken aanwezig zijn over expedities naar Comodo, de Kleine Soenda-Eilanden, Komodo. Of een stuk over Waranen voor de dierentuin van Rome.











Voor wie het gehele archief wil bekijken of door de inventarisnummers heen wil lopen. Klik hier.

Streetview

Potverredikkeme wat een mooie tool weer van Google. Ik ken de 'm natuurlijk al van de zonnige straten in San Francisco of de statige boulevards van Parijs. Maar goed op het moment dat je kan loeren en koekeloeren naar dat wat je kent...


















Is het altijd net een stukje leuker. Hoe het werkt? Op het moment dat er Streetview aanwezig is zie je in de de navigatiebalk een geel poppetje. Dit pak je met je linkermuisknop op en plaats je op de kaart, op de plaats waar je wilt kijken. Straten met Streetview beschikbaar, kleuren paars.


















De navigatie hierna is op z'n Googles, eenvoudig, simpel en begrijpelijk.


Grotere kaart weergeven

Lui, Liège, Tchantchès-land

Luik, van de wafels, Simenon en de Tchantchès bezocht ik dit weekeinde.

In Nederland heeft de stad geen beste naam vermoedelijk door de snelweg, de A25 dwars door de stad, waardoor enkel desolate industrieterreinen aan je voorbij schieten alvorens je de tunnelbak in glijdt.
En feitelijk is dat niet Luik maar Droixhe, Bressoux, Amercoeur, de rafels aan de oostoever van de stad. Steek je La Derivation over naar Outremeuse, de wijk van Simenon, dan begint het te leven en via de Pont St. Leonard, de Pont des Arches of de Pont Kennedy beland je dan in de Coueur Historique. Of steek je door via de Montagne de Bueren door naar de Citadelle. En dan is het plots een aangename stad met een fraai historisch centrum met een rauw, onopgepoetst randje. Kronkelende straatjes en steegjes omhoog de heuvels bestraat met kasseien waar gerestaureerde vakwerkhuizen en krotten elkaar afwisselen.
Dat gegeven gecombineerd met fijne cafés, rechtstreeks afkomstig uit de jaren ´50, prima lunchstekken en voor ´s avonds plezante bistro's... Dan loont het de moeite om rechts aan te houden bij het naderen van Luik op de A25 . Niet de tunnelbak te pakken bij het in het vizier krijgen van de Outremeuse, maar de Quai de Barbou... Echt, het is de moeite waard.

Ab Sofort

Ik moest plots deze week weer aan dit fragment denken, over de impact van tv, het momentum van de camera, de half georganiseerde chaos.
Dit specifieke moment kan ik mij overigens niet zelf herinneren, ik ken het enkel via mijn studie Maatschappijgeschiedenis, ik vermoed van een vak van Bert Altena. Zo is het geplant in mijn geheugen en uiteindelijk in mijn herinnering, vervlochten tot een eenheid met het vervolg... Het vervolg ken en herinner ik uiteraard wel, massa´s bij de Berlijnse grensovergangen, uiteindelijk pikhouwelen in het beton.

Goed, terug naar de de gebeurtenis. Via Der Spiegel stuitte ik ook nog op het gekrabbelde draaiboek van Günther Schabowski...











































Het Politbureaulid had dit nodig op die 9e november in 1989 tijdens de persconferentie die hij gaf gaf over het op handen zijnde vrije verkeer van burgers van Oost- naar West-Berlijn (en andersom, denk ik). Kern van het verhaal is dat officiële instructies repten over een openstelling op de 10e november maar geconfronteerd met de vraag en het antwoord niet wetend hakkelde Schabowski iets van ¨Ab sofort¨, per direct.
Massa´s Berlijners trokken naar de grensovergangen waar er uiteindelijk geen houden meer aan was. De muur was gevallen, inderdaad, bijna ab sofort...