zondag 20 september 2009

#20 Muziek Online beluisteren

Tsja... muziek, online luisteren. Dat doe ik bij tijd en wijlen, begonnen met
Pandora totdat deze in Nederland uit ´de lucht´ ging.















Jammer, door dan naar Last.fm totdat daar begin 2009 werd aangekondigd dat er betaald moest gaan worden voor het luisteren naar de muziek.















Het aardige van zowel Pandora als Last.fm is dat ze associaties maken op basis van de voorkeuren en keuzes van de gebruikers. Een soortgelijk principe kende ik al langer in een wat archaïscher vorm (stand-alone pc, muis en toetsenbordje) in de hal van de Centrale Discotheek Rotterdam, het programma staat inmiddels ook op hun website.

Maar op de een of andere wijze blijft het enkel bij luisteren, vind ik muziek luisteren leuk maar kan het community gedeelte mij gestolen worden. Het delen van muziek vind bij mij vooral plaats in real-life en daarbij ben ik vooral de ontvangende partij in plaats van de zendende. Mijn muziekadvies krijg ik vooral van vriend @TAG000 die de bandjes spot (met name de luisterpaal), de (hoe ouderwets) cd-tjes brand en de concerten boekt. En dat laat ik mij allemaal tevreden aanleunen.

Overigens is het laatste programma - voor deze vermoedelijk ook weer uit de lucht (zie reacties) gaat - van welke diensten ik gebruik maak: Spotify. Tamelijk recht-toe-recht-aan radio op ´t streaming element na.

zondag 13 september 2009

#19 Sociale Netwerken

Sociale Netwerken, ja graag!



















De voorspelling en belofte van internet halverwege jaren negentig, na de introductie van het WWW en permanente inbelverbindingen in Nederland, was dat het grenzen zou beslechten en dat de hele wereld binnen ons handbereik zou brengen. En in zekere zin is dat natuurlijk ook zo... Alleen gaat het voorbij aan de wijze waarop we zelf in het leven staan. Want willen wij wel ál die informatie tot ons laten komen? En kunnen we zoveel input aan?



















En dus was het een zegen dat een deel van het internet zich van onderaf, als het ware organisch wist af te kaderen, te organiseren te rangschikken rond onderwerpen, hobby's, interesses. Niet zo zeer de hele wereld bleek binnen handbereik maar de hele wereld binnen één onderwerp, binnen je eigen interesse dat was al heel wat.

En zo ontstonden in Nederland als eerste de startpagina´s, internet gegroepeerd rondom een onderwerp. Maar nog beter dan startpagina´s was de opkomst van sociale netwerksites waarbij de component onderwerp gecombineerd werd met de component netwerk.

De grootste aanjager hierin de afgelopen jaren waren vriendensites zoals hyves - waar ik zelf ook op zit -, netlog of facebook waarbij het netwerk an sich het onderwerp was. Zo heb ik, evenals zovele Nederlanders, mij de afgelopen jaren suf genetwerkt. Eerst als een verlengde van mijn ´real life´ netwerk, vrienden en familie maar al snel ook als een manier om oude vrienden en klasgenoten te vinden (tot ik natuurlijk lid werd van Schoolbank.nl)

In het kielzog van de vriendensites zag je ook meer en meer sociale netwerksites ontstaan rondom onderwerpen. Sommigen breed van opzet zoals LinkedIn waarbij werk, cv´s en netwerken (letterlijk) aan elkaar worden geknoopt. Anderen zeer specifiek zoals er rondom het thema archieven en ´nieuwe techniek´ de netwerksite Archief 2.0 is opgericht. Deze is gemaakt met de software Ning waarmee je werkelijk rondom elk onderwerp een sociale netwerksite in een handomdraai kan opzetten.


















Bovendien nemen verschillende sites meer en meer ´sociale´ technieken op in hun opzet. De één meer geavanceerd dan de ander maar de component netwerk c.q. vrienden is altijd in meer of mindere mate aanwezig. Goed ook om te horen dat tijdens de ontwikkeling van de nieuwe site van het Nationaal Archief, NA4all communityvorming en deelname aan communities een belangrijk onderdeel is.

Wat dat betreft, vrij naar ¨O BROTHER WHERE ART THOU¨
I don't think we've heard the last of Online Communities.

vrijdag 4 september 2009

#17 Genealogie

Zelf heb ik niet zo veel met genealogie. Gekscherend zeg ik wel eens dat ik daar na mijn pensioen wel eens over buig, mocht het nog nodig zijn. Immers aan beide kanten van de familie is al het nodige werk verricht. Bovendien, wat valt er nog te onderzoeken? Mijn vaders kant stamt af uit een geslacht van keuterboeren net ten zuiden van Deventer (uiteindelijk weggesaneerd begin jaren ´60). Terwijl mijn moeder uit een Deventer arbeidersgezin afkomstig was dat één generatie daarvoor - inderdaad - ook enkel uit keuterboeren bestond, net ten noorden van Deventer welke tijdens de crisis voorafgaand aan WO2 het bedrijf eraan moesten geven.























bron: http://entoen.nu/crisisjaren

Grappig is dat ik de afgelopen zeven jaren in meer of mindere mate betrokken ben geweest met Genealogie, via de aanbodzijde. Tussen 2002 en 2007 bij het Gemeentearchief Rotterdam werkte ik op een afdeling die als primair doel had het beschikbaar stellen van digitale bronnen - DTB´s, BS & Notariële Archieven - via internet. Ook bij het Nationaal Archief ben ik betrokken bij het beschikbaar stellen van persoonsinformatie, bestanden interessant voor stamboomonderzoekers. Zij het dat de directe link met genealogie wat minder is dan in Rotterdam.

In Rotterdam merkte ik, ook door het directe contact met de gebruikers, dan ook hoe dit soort onderzoek leeft. Archieven, Studiezalen leunen qua bezoekers(aantallen) (naar mijn inschatting) voor 60% op genealogen. Het online bezoek doet hier niet voor onder. De Rotterdamse Digitale Stamboom was qua bezoekers een goudmijn, plezierig ook om deze aantallen door te geven aan de gemeentelijke financiers die je uiteindelijk ook afrekenen op relevantie, op bezoekersaantallen.

Voor genealogen, merkte ik, was de beschikbaarheid van gegevens, de hoeveel aan materiaal, bronnen en de correctheid van de gegevens essentieel. Een van mijn eerste vermeldingen op internet is dan ook een van een Genealogische Google Group, waar mijn reactie op ´t disfunctioneren van de site werd gedeeld met de leden.














Wat dat betreft hebben archieven goud in handen. Ik heb het ´vermoeden´ dat genealogie een blijvertje is en dat het bij uitstek een toepassing is die zich leent voor online, community-achtige toepassingen. De praktijk wijst dit natuurlijk ook uit met de vele sites, fora, databases en bovenal actieve online gebruikers. Ik denk dat de stelling dat genealogen de early adopters zijn van het inzetten van internet en online tools bij het verwerken van historische informatie.

Groot nadeel vooralsnog vind ik de versnippering van de online gegevens. Er zijn een aantal grote databases zoals Genlias en de Digitale Stamboom (plus in mindere mate ISIS). En er zijn tal van kleinere, vaak lokaal geörienteerde databases. Tot op heden ontbrak het grotere plaatje voor Nederland op een initiatief als TOP (voorheen lastig te vinden bijvoorbeeld via Google) na.

Goed nieuws dan ook om te weten dat er de afgelopen maanden hard gewerkt wordt vanuit de verschillende databases en initiatieven om te komen tot één overkoepelende landelijke database, site c.q. portal. Helaas heb ik er nog geen link over kunnen vinden maar vanuit Rotterdam en Den Haag weet ik van collega´s dat de gesprekken en het ontwerpen gaande is.

#18 Boeken

Lang zag ik er geen brood in, het documenteren van je boeken online. Ik had ze immers (hoofdzakelijk) thematisch al lang en breed op volgorde staan in mijn boekenkasten grofweg in vier clusters:
  • Rusland
  • Geschiedenis
  • Architectuur
  • Rotterdam


Tot ik enige weken mij toch maar eens aanmeldde. In eerste instantie via een gratis account welke tot 250 boeken gaat. Maar binnen 2 avondjes inkloppen dreigde ik daar al over heen te schieten waardoor ik mijn account maar geüpgrade naar een levenslange account (voor $25,-, dankzij de lage dollarkoers de waarde van een knaak en een kwatta).

Op de een of andere wijze raakte LibraryThing een snaar bij mij waardoor ik maar door en door bleef gaan met het invoeren van boeken en zonder enige twijfel betaalde voor het upgraden van mijn account. Iets wat ik nog nóóit heb gedaan bij 2.0 toepassingen.

En dat komt niet door het uiterlijk van de site welke ik vrij rommelig van opzet vind en wat oubollig qua layout. Of door de gebruiksvriendelijkheid van de applicatie zelf, met name bij het invoeren van boeken, die vind ik ook mager. Kan ik een Engels- of Duitstalig boek niet gelijk invoeren dan bestaat altijd de kans dat het exemplaar, de metadata hierover, alsnog in een van de andere 659 bibliotheken die ´meedoen´ aan LibraryThing kan staan. Alle 690 collecties bijvoorbeeld kan je helaas niet simultaan doorzoeken bij het invoeren. Ook het bewerken gaat het lang niet altijd soepel en intuïtief.

Maar wat geeft het, de boekenkast in de woonkamer staat er nu in, op een aantal boeken (vooral atlassen en rare buitenlandse exemplaren) na en ik sta te popelen om de boekenkast boven door te ploegen en in te voeren. Ik twijfel nog over de aanschaf van een barcodescanner via LibraryThing:





















Maar wellicht is dat een beetje ´over de top´, handmatig invoeren ging inmiddels ook behoorlijk vlot.

Aan het verkennen van alle functionaliteiten ben ik nog amper (op LibraryThing op m´n mobiele telefoon) toegekomen, de focus ligt vooralsnog op het invoeren van mijn boeken en vervolgens de juiste omslagen (voor zover die aanwezig zijn) selecteren en mijn eigen trefwoorden toe te kennen. Als klein voorproefje op al die functionaliteiten, de vrienden, de recensies, de lijstjes... heb ik de widget toegevoegd aan deze blogpost.