Over een uitgerangeerde klasse

Na in de afgelopen maanden stukje bij beetje de eerste 150 pagina's doorgelezen te hebben.

Boden de vrije dagen rond de feestdagen een uitgelezen kans om de resterende 325 pagina's uit te lezen. 

Een geschiedenis van de Russische adel aan de hand van twee van de bekendste families. De Sjeremetjevs en de Golitsyns. Beiden hebben eeuwen lang mee gedraaid in de adellijke top het land. Generaties van graven, prinsen en prinsessen en douairières die hun stempel hebben kunnen drukken op de geschiedenis van Ruslandland. Als slippendragers aan 't hof, 'Bojaren' rond de Tsaar. Maar eveneens als voorstanders van verandering; leveranciers van dekabristen.

Hoe dan ook na de Oktoberrevolutie was hun rol uitgespeeld. Hoewel er nog hoop was dat de Russische burgeroorlog vanuit het kamp van de Witten het tij nog gekeerd kon worden. Was vanaf begin jaren '20 duidelijk dat dit het tij ook niet meer kon keren. Een deel vluchtte, koos vrijwillig voor het ballingschap: Frankrijk, Duitsland, de Verenigde Staten. Maar meer nog verkozen ze te blijven. De band met hun geboortegrond, de buitenplaatsen en landerijen was hen te lief om dat boek achter hen te sluiten. In amper 20 jaar die volgen, tot en met Stalins grote terreur die eindigde in 1939, was een klasse letterlijk uitgeroeid.

Het is verbazingwekkend dat met zo'n vernietiging van niet alleen mensen, hele families maar ook materieel en immaterieel erfgoed er toch nog zo veel verhalen, details en anekdotes (2012 eerste druk) de publicatie halen. Wrang ook om te lezen dat deze uitgerangeerden nog enigszins tot nut waren in het beschrijven, catalogiseren, archiveren van 'hun erfgoed' als afschrikwekkend voorbeeld waar deze 'klasse van uitzuigers en uitvreters' in de eeuwen voor de Russische revolutie de lijfeigenen mee hadden opgezadeld. Met hun kennis van 't Oud-Russisch, geschiedenis, gewoonten & gebruiken en etiquette documenteerden ze de restanten van hun vernietigde bestaan. En waar archieven en musea de laatste plekken waren waar ze nog enigszins onder gelijkgestemden konden zijn... Voor zolang het gezag het toeliet. 

Een mooi geschreven boek over de wrange geschiedenis van het letterlijk uitroeien van een klasse. Om af te sluiten met een cynische mop die ten tijde van de Sovjetunie de ronde deed en veelzeggend is.

"Formulier voor de arrestant;

Bent u wel eens eerder gearresteerd? Bij - nee - waarom niet?"

Initiatieven op de kaart

Nadat we - zo gezegd - wat heen en weer getweet hadden rond de #opendata en de #openspending verscheen de kaart met daarop geplot de Delfshavense bewonersinitiatieven onder 't artikel op Vers Beton. Gemaakt met Google Fusion Tables oftwel dat moet ik zelf ook kunnen :-)

Eerst maar eens de tabel en kaart reproduceren zoals die in eerste instantie ook door Vers Beton was gegenereerd. Met wat trial & error ging dat eigenlijk verrassend soepel. Een tabel kan geüpload worden naar de Fusion Tables. De kolom met coördinaten wordt gelijk vertaald naar pointers op de kaart. In het begin waren er nog wel wat problemen met het hoogste bedragen van de dataset (tot aan € 20.0000 / #Geenplektegek). Maar nadat ik de upload van een .xls formaat veranderde in een .csv leverde dat ook geen problemen meer op. De legenda opbouwen en een classificatie in de bedragen aanbrengen leverde ook nog wel wat trial en errors op. Ik had vooral gehoopt [en misschien kan het ook wel] om naast de bedragen ook nog een selectie toe te kunnen passen op de categorieën die ik inmiddels ook nog heb aangebracht in de dataset.

   

Maar niet getreurd want dan importeer je de data, net wat anders gerepresenteerd in een nieuwe tabel en kaart. Aan de legenda moet nog wat gesleuteld worden maar wat gelijk opvalt is dat een viertal type activiteiten in Delfshaven de boventoon:

• Ontmoeten 25%
• Groen 19%
• Evenement 15%
• Sport & Spel 15%

Deze activiteiten beslaan met zo'n 75% van de activiteiten de hoofdmoot van het aanbod. Op het kaartje hieronder zijn dat de markers in geel, groen, paars en blauw.

Den Haag, Delfshaven en een blokhut

Ik heb 't bloggen een beetje laten versloffen in het afgelopen jaar. Want hoewel er netjes in mijn twitter- en facebook-bio een verwijzing staat naar deze blogspot-url... Zag ik dat mijn laatste bericht al weer van bijna een jaar geleden dateert. De 'lemen hut' was een maandje eerder ingestort, ontmanteld en de blik was al weer gericht op een nieuw bouwwerk: de (Finse) blokhut. Om daarmee te beginnen: die staat. Een blokhut uit de catalogus met er zelfstandig een schoorsteentje bovenop geplaatst, een dak van gerecyclede shingles, een zelf getimmerd vlonder en een kleine overkapping die je eventjes tegen de regen beschermd en die tevens bruikbaar is om een schommel aan op te hangen.












 





Sowieso was 2014 een druk en een bijzonder jaar. Ik werd op 19 maart verkozen in de Gebiedscommissie Delfshaven als een van de 15 leden. En na een turbulent begin mocht ik per 1 juni daar zelfs als vice voorzitter aan de slag. Dat betekent dat ik sinds afgelopen zomer minder in Den Haag ben te vinden bij het Nationaal Archief (dinsdag en donderdag). En dat voor de andere helft van de week (maandag, woensdagochtend en vrijdag) Delfshaven mijn uitvalsbasis is.


Grappig genoeg zit er overlap in taken en accenten tussen archief en gebied. In de afgelopen periode was ik in Den Haag  druk in de weer met 't Wikipedian in Residencetraject van de Koninklijke Bibliotheek en het Nationaal Archief. In Delfshaven hebben we sinds afgelopen zomer ook een Wiki. In eerste instantie bedacht om een belangrijk instrument uit het gebied - het gebiedsplan - interactiever te maken.  Maar sinds 30 juli...
 

... ook een plek om inzicht te geven in een andere pijler van het gebied - de pot voor bewonersinitiatieven - via #openspending. Die daarin te nemen stappen hebben ook weer een overlap met wat ik in de afgelopen jaren heb verzet bij 't archief rond #opendata.

Dat #openspending verhaal begint langzaam maar zeker aan (maatschappelijk) belang te winnen. Stedelijk is er ook in Rotterdam aandacht voor. Tijdens de afgelopen gemeentelijke begrotingsbehandeling zijn de piketpaaltjes daarvoor wat verzet. Maar omdat goed voorbeeld goed doet volgen proberen we in Delfshaven die transparantie ook consequent uit te dragen. Iets wat ook niet onopgemerkt blijft.  Het Rotterdamse blog VersBeton wijdde er een kort item aan. En nadat er hierover contact bleef bestaan, ontstond in co-creatie een kaart met daarop de toegekende bewonersinitiatieven in Delfshaven. Hoe de #opendata en openbaarheid uit Den Haag ook z'n nut heeft in Delfshaven.
  

Ik ben zelf niet zo van de goede voornemens per 01-01. Misschien is 't een goed plan om voor nieuwjaar 't bloggen weer wat frequenter op te pakken? Om te kijken hoe de parallel tussen Den Haag en Delfshaven gelegd kan worden. Om te beginnen met de prachtige viskaart uit 1536. Public Domain overigens. Dus beschikbaar voor hergebruik!