The hand drawn map association

Als klein kindje was ik gefascineerd door kaarten. Een liefhebberij die goed te combineren was met de vele hutten die ik bouwde en de tochten die ik ondernam in de buurt waar we woonden, buiten de bebouwde kom.


Grotere kaart weergeven

Minimaal de helft van de lol was het thuis uittekenen van kaarten en routes dwars door de velden en de bossen al dan niet op weg naar een hut, liefst voorzien cryptische omschrijvingen en geheime aanwijzingen.

Een week geleden stuitte ik in De Volkskrant op een recensie van Van daar naar hier, en omgekeerd (althans, die titel in het Engels dan...).



Wellicht dat de ondertitel van het boek al voldoende duiding en inhoud geeft: A Curious Collection From The Hand Drawn Map Association. En ook de recensie geeft in een fragment aan waarin voor mij de kracht en de charme van dit type kaarten zit.

Neem de bibbertekening van een route door Waynesboro, Virginia. Een ritje van niks misschien, maar juist doordat elke nadere informatie ontbreekt, kun je er een reis van Odyssee-achtige proporties bij fantaseren

De jeugdige cartograaf werd hierdoor weer 'ns wakker geschud, mijn ogen begonnen te glimmer van herkenning. De recensie was omlijst o.a. met een kaart van de hand van Kees Touw.

Verrassend is het Nederlandse aandeel: een schema van de haven van Numansdorp, getekend door Kees Touw uit Rotterdam. Met potlood heeft hij de positie van de Attacus gemarkeerd, het vrachtschip van zijn ouders dat hier ooit in een strenge winter vast raakte in het ijs.

Toen ik vandaag bij de opening van Bridgin' in galerie Hommes was in Oud-Charlois stuitte ik boven op een set tekeningen/kaarten die ik vaag meende te herkennen.



Inderdaad... Kaarten van Kees Touw.

Kees Touw

Havens, sluizen, rivieren, kanalen en verkeersituaties op het water, allemaal vanuit de lucht gezien waardoor ze een enigszins abstract karakter krijgen, bepalen nu al weer geruime tijd het werk van Kees Touw. Hij stamt uit een schippersfamilie. Tot zijn achtste voer hij bij zijn ouders aan boord van motorschip Attacus in Nederland, België, Frankrijk en Duitsland. Hij vervaardigt vanaf 1983 doorgaans tekeningen waarin hij zijn jeugd archiveert. 


Het werk dat Kees Touw laat zien is niet eenduidig. In het ene geval zijn het de simpele vormen van waterwegen en of havens. In het andere geval zijn er krijttekeningen die het vaarbereik per jaar aangeven. Het patroon verschilt per jaar. De ene keer niet zover van Nederland, de andere keer diep Frankrijk in en via de Rijn weer terug. Altijd onderweg. 
…"We zijn niets anders dan de strandvonders van ons eigen leven, brokstukken verzamelend langs de zee der vergetelheid"… (uit `Paranoia` van W.F.Hermans).

Nu het thuisfront eens enthousiast proberen te maken voor zo'n kaart. Dat zal lastig worden met drie kunstwerken in de afgelopen anderhalve maand.