Smalend jut hij mij op om huis tuin en keuken (zoals hij het noemt) tweeties te plaatsen. Tandenknarsend draai ik dan mijn verhaal af over de koffieautomaat waar veel gesprekken over van alles en niets gaan en een fractie daadwerkelijk iets aanzwengelt, onvoorzien, onbedoeld maar waardevol. Vervolgens probeer ik ´m te wijzen op twitter als efficiënte vervanger van RSS. Als de mensen die ik volg iets interessant vinden, een onderwerp, een link, een verwijzing en er 140 tekens aan wagen, dan is het klaarblijkelijk de moeite waard. Dat scheelt mij weer het doorploegen van vele, vele nieuwe items in de RSS. Met stip staan zulke verwijzingen dan ook op één.
Helaas, vriend T. doet ook niet aan RSS.
Maar het beste argument wat ik de afgelopen periode hoorde, stond in de Volkskrant, 20 april jongstleden, over het steeds socialer worden van het nieuwe internet. Chris Sacca wijst hierin op het steeds belangrijker worden van je online identiteit en het belang van de waarde (en waardering) hiervan. Denk maar eens aan de credits van de verkoper die je controleert bij een aankoop via E-bay. De mening van andere eters over een restaurant op Iens. Credits doen ertoe, sterker nog ze vormen de basis van ´t succes.
Als er een tool is die dit de waarde van de account, van de persoon achter die account aan belang doet toenemen, dan is ´t twitter wel. Uiteraard kan ik een identiteit verzinnen, mij achter nicknames verschuilen maar als ik onzin verkoop en internetters beoordelen mij hierop, dan is de waarde van zo´n account nagenoeg nihil.
En dat principe biedt perspectief voor een internet waar reacties er toe doen in combinatie met de waarde van het account achter de reactie. Anoniem reageren zal nog steeds kunnen maar door een systeem van waarde, waardering en credits rondom reacties en een achterliggend account zal dit minder en minder een probleem worden voor mainstream internet. Andersom zal een reactie afkomstig van een goed gewaardeerde account met veel meer belangstelling worden bekeken en beoordeeld, de account heeft inmiddels een status en reputatie opgebouwd.
En zo zijn we weer terug bij vriend T. die inmiddels de reacties op zijn artikelen bij de internetversie van de krant niet meer leest omdat deze (vaak) binnen 10 posts ontaarden in gescheld en compleet zinloze polemiek (en daar is door de webmaster nog eens 75% uitgefilterd).
Kortom T. allemaal aan de twitter en onzinnige reacties van Mo of Realist kunnen de prullebak in.
Update 1: Ook TechCrunchIt heeft een artikel over het verdwijnen van RSS ten faveure van bijvoorbeeld Twitter, Facebook of verwante applicaties.
Update 2: Er is geen houden meer aan. Ook vriend T. heeft een account op Twitter aangemaakt, vooralsnog als lurker maar wie weet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten