#DISH09 dag 1

De DEN conferentie die de afgelopen vijf jaar (jaarlijks) met veel succes is gehouden is dit jaar getransformeerd tot DISH, een tweejaarlijkse digitaal erfgoedconferentie in ´t Engels. Dat laatste is niet zo heel verrassend, meer en meer sprekers in de afgelopen jaren waren Engelstalig danwel -sprekend. De bezoekers werden internationaler en diverser, de bezoekersaantallen groter.
















DISH2009 trapte vandaag sterk af met Susan Chun en haar enthousiaste en goed onderbouwde verhaal over de kracht van het laten taggen van je materiaal door gebruikers. Om zodoende het semantisch gat te (kunnen) dichten dat is onstaan tussen de professional en de gebruiker, de bezoeker. Via www.steve.museum, een van de projecten waar zij in participeert, worden Open Source softwaretools aangeboden waarmee er getagged kan worden (The Steve Tagger) en waarmee tags geanalyseerd kunnen worden (Steve Term Review).














Het verhaal wat mij hierna bijzonder aansprak was dat van Lorna Richardson tijdens de sessie User Participation. Wat zij voor het Thames Discovery Programme heeft gerealiseerd is het aan elkaar knopen van een fysiek archeologieproject rond de Thames met vrijwilligers én een sociaal online netwerk. Dat is ook nog eens gebeurt met betrekkelijk weinig middelen en in mijn ogen een geweldig resultaat. Communities zijn wat dat aangaat natuurlijk ook niet enkel voorbehouden aan het digitale domein. Fysiek en digitaal loopt meer en meer door elkaar heen en versterkt elkaar. De vrijwilligers heten overigens FROG´s die bij hun (online) werkzaamheden gebruik maken van de Archeological Recording Kit een webbased toolkit.

Tot slot werd de dag afgesloten met een presentatie van Alex Osterwalder over businessmodellen. Dat was - voor mij althans - goeddeels nieuwe materie maar absoluut enthousiast, inspirerend en interactief gebracht.
Het grootste probleem van de nieuwe, digitale ontwikkelingen is dat oude businessmodellen niet goed meer lijken te werken aldus Osterwalder. Het is tijd om helemaal opnieuw te beginnen: Unlearn & Reboot. Hij heeft hiervoor het zogenaamde Canvas model ontwikkeld waarin een businessmodel is opgeknipt in 9 bouwstenen.











Zelf heeft hij deze nieuwe manier van werken, van ´verdienen´ in praktijk gebracht met het (gezamelijk) schrijven van het boek Business Model Generation. Daarnaast wist hij zijn model goed uit te leggen aan de hand van het Traditionele Circus versus Cirque du Soleil.

Ook de collega´s konden een klein beetje meekrijgen wat er zoal gebeurde op de conferentie. De twitterende conferentiegangers markeerden hun tweets met de hashtags #dish09 en #na waarmee ze uit de twitterbrei werden opgevist om op het intranet getoond te worden.