Investeren in stenen

Rotterdam maakt zich ook voor forse bezuinigingen, dit raakt zo ongeveer alle terreinen waar de stad in 2012 voornemens is € 4,5 miljard (bruto). Voor diegenen die zich er voor interesseren... De komende 3 weken staan de vergaderingen van de Gemeenteraad in het teken van de begroting (en de bezuinigingen) die uiteindelijk eindigt op 8 en 10 november waarin het uiteindelijke oordeel wordt gegeven over de begroting van 2012.

De Rotterdamse deelgemeenten lopen iets voor op dit schema en zijn druk doende de deelgemeentelijke begrotingen te behandelen. Delfshaven redde het niet in één avond. Op 13 oktober lagen er rond 23.30 nog zoveel moties en amendementen op de Delfshavense begroting 2012 dat donderdagavond 27 oktober de deelraadsvergadering doorgaat.

Een deelgemeente gaat over een stuk minder terreinen dan de gemeente maar gaat al toch snel over dik € 39 miljoen, een bedrag dat de komende jaren overigens flink naar beneden moet. Kort door de bocht kan je stellen dat de domeinen waar het meeste geld aan besteed wordt sociaal en fysiek zijn. Die twee domeinen lopen ook als een soort waterscheiding door de deelraad, tussen de coalitie en de oppositie in. Daar waar bij bezuinigingen de coalitie het accent meer legt op sociaal pleit de oppositie bijna altijd voor meer en extra voor fysiek.

Eerst mensen dan stenen roept men dan al vrij snel vanuit de coalitie, bijvoorbeeld de voorzitter van de Deelgemeente Delfshaven...



Of op de site van de PvdA Delfshaven.



Het schijnt in de traditie van de sociaal democratie te passen is de claim. En da's nu juist waarbij ik mij afvraag waar die claim vandaan komt? Ik weet niet beter dan dat investeren in steen bij uitstek een sociaal democratische traditie was, waarbij mijn gedachten gelijk uitgaan naar Arie Heijkoop.



Arie Wouter Heijkoop met de prachtige bijnaam Arie Beton was samen met de Arie Bastiaan de Zeeuw de eerste SDAP wethouders van Rotterdam. Richtte De Zeeuw zich meer op de financiën van de stad. Heijkoop was meer van de stenen. In Delfshaven droeg hij onder andere politiek bij aan de realisatie van de befaamde eerste Nederlandse galerijwoningen (Spangen, Justus van Effenblok). Sinds 1985 gaat het complex als rijksmonument door het leven en momenteel staat het in de steigers voor een grootschalige restauratie en renovatie. Zijn betonnen bijnaam verdiende hij vooral op Zuid waar hij pleitte voor het realiseren van betonnen woningen. Betonbouw was snel, goedkoop, en niet afhankelijk van geschoolde bouwvakarbeiders, waaraan een groot tekort bestond. Stuk voor stuk zijn hebben ook deze verschillende (semi)betonnen complexen de monumentstatus.

Stenen waren ook de reden om af te treden als wethouders in 1921, slechte stenen wel te verstaan:

Toen de raad in 1921 echter een motie aannam ten gunste van 'alkoofwoningen' traden de rode wethouders uit protest tegen deze 'verouderde en ongezonde' woningen af. In 1923 keerden zij als wethouder terug.

Ik moet er de laatste tijd veel aan denken wanneer bij de bezuinigingen de discussie vervalt in holle retoriek van

...eerst mensen, dan stenen...

Hoezo denk ik dan, investeren in stenen is ook altijd investeren in mensen, precies zoals de de sociaal democratische traditie dat 90 jaar geleden ook al deed!